Schenna - Hirzerhütte

Vandaag weer zwoele temperaturen rond de 35°C.
Vanwege deze weersomstandigheden, werden we gisterenavond getrakteerd op een gigantisch onweer.
Het was zo hevig dat je rondom Meran tientallen blauwe- en oranje zwaailichten zag.
Vandaag waren er nog overal sporen van te zien.

Ik besluit om in Saltaus de kabelbaan naar Klammeben te nemen, om daar wat afkoeling te zoeken.

Het traject bestaat uit twee delen, namelijk het tussenstation Prenn en het eindstation Klammeben.

In de verte meende ik sneeuw te zien, maar dat was op deze hoogte bijna onmogelijk.

En ja, het bleken de restanten van een hagelbui te zijn.

Doordat de beek de douche van gisteren niet kon slikken, werd alles op zijn weg meegespoeld.

Ik besluit om eerst een bezoekje te brengen aan Frida's hut.

De melkkaart is hier vrij lang.

En de WC pot toont je meteen de juiste plek.

Frida is alles in orde aan het brengen om de eerste wandelaars te ontvangen.
Doordat ik de eerste was, kon ik nog een praatje maken.

Ik heb vernomen dat het haar laatste jaar was dat ze deze unieke hut zou uitbaten. Ik hoop dat dit bericht niet klopt.

Ik kies vervolgens de weg naar de Hirzerhütte.Ook hier liggen nog knikkergrote hagelstenen.

Bij de Hirzerhutte stop ik niet, want ik had niet de bedoeling een kroegentocht te doen.

Vlak naast de Hirzerhütte staat een pittoresk huisje.

Dit was de voorbode van een koe-rijke wandeling.

Uit de richting van Klammeben, zag ik dat meer en meer toeristen in aantocht waren,
waardoor ik besloot het bos in te duiken, om hun voor te zijn.

In de schaduw van het bos was het, bij deze hitte, heerlijk stappen.

Zou het toch een kroegentocht worden?
Nee, ik besluit om op zoek te gaan naar een gezellig picknickplekje en laat de Gompmalm voor wat hij is.

Het wandelpad wordt constant doorkruist door een beekje.

Plots werd de absolute rust op mijn picknickplekje verstoord door een bende, bonte koeien.

Na een lunch van brood met Schinkenspeck en Bergkäse, zet ik de tocht verder.

Het fijne aan de wandeling is, dat je vaak ook almen voorbijkomt, waar de fauna en flora floreert.

In de verte kwam Prenn in zicht.

Prenn, klein maar fijn.

Tijd om terug af te dalen naar het Passeiertal.

Deze voor mij toch wel minder aantrekkelijke camping trok mijn aandacht.

Wil je meer info over deze streek of andere, stel dan je vraag op het ALPENFORUM
------------------------------------------------------------------------