Vandaag, terug prachtig zomerweer!
We willen via de Jaufenpas naar het Ridnauntal, maar eens daar aangekomen,
blijkt de pas afgesloten wegens asfalteringswerken.
Een plaatselijk herbergier raadt ons aan om het er toch maar op te wagen,
via een zijweg naar het Ratschingstal. We hebben geluk, we geraken de pas over.

Hier ontbreekt bewust de alpenfreakssticker, want ik vond dit bord al genoeg beklad.

Eens boven kan je wat nuttigen in de Edelweisshütte.

Hier kijken we in zuidelijke richting.....

....en hier in noordelijke richting.

De weg is voor auto's met caravan verboden.
Hoogste punt in deze weg is de Passo di Monte Giovo (2094 m).
De weg is niet breder dan 5-6 m, maar op  zicht-afstand zijn uitwijkplaatsen aangebracht.
Aan de 15 km lange noordzijde met hellingen van maximaal 9% doen zich minder moeilijkheden voor dan aan de zuidzijde,
waar veel weinig overzichtelijke bochten voorkomen, terwijl hier ook de hellingen steiler zijn (max. 12%).
De afgronden zijn thans afgeschermd.


Zoals de meeste andere hoge Alpenpassen kan ook de Jaufenpas in de wintermaanden door sneeuw onberijdbaar zijn,
gewoonlijk in de periode van december tot april.
In het noorden wordt de weg dan tot aan het Sterzinger Jaufenhaus opengehouden en aan de zuidzijde  tot Valtina (Walten, 1236 m).

In de verte is het Ridnauntal in zicht.

We rijden het Ridnauntal tot op het einde en keren dan terug om een geschikte picknickplek te vinden in Mareit.

Hier zijn we in Maiern, het laatste gehucht van het dal.

Mareit is een gezellig dorpje, met een in het oog springend kasteel.

Op de voorgrond zie je de plaatselijke school.

Na het middagmaal lopen we nog even door het dorp, om dan af te zakken naar Stange waar we de Gilfenklamm willen lopen.

Een reportage over deze Klamm zal nog volgen.