Zoonlief ging voorop.

Bergliefhebbers verpoosden maar wat graag op dit terras.

Je geraakt maar niet uitgekeken op al dit moois.
De restsneeuw maakte het toch allemaal nog wat mooier vond ik.

Ook mijn zoon kreeg er niet genoeg van.

De Großglockner, langs Karintische kant was heel goed zichtbaar.
Ik vind dat Oostenrijks hoogste, gezien vanuit KarinthIë eigenlijk de naam Weißkügel zou mogen gekregen hebben.
Maar die naam werd aan een andere berg gegeven.

Heel wat Oostenrijkse gletsjertoppen waren vanuit het hartje van de Dolomieten te zien.

Ook hier vandaan waren twee van de Drei Zinnen te zien.

Hopelijk kunnen wij op onze oude dag ook nog van zulks natuurschoon genieten.

In de verte, in het dal, ligt Cortina d'Ampezzo.
Na uitvoerig te hebben genoten werd het stilaan tijd om de afdaling aan te vatten.

 

GA HIER TERUG NAAR DEEL 1      GA HIER NAAR DEEL 3