Meran (Merano) en de Tappeinerweg in Zuid Tirol.

De als kuuroord bekende stad Meran (Merano) ligt op een hoogte tussen 323 en 530 meter.
De stad telde in 2004 35.119 zielen.
In Meran spreekt men voornamelijk 2 talen, maar eigenlijk zijn het er zelfs 3.
In 2001 sprak er 51,5% Duits, 48,0% Italiaans en 0,5% Ladinisch.
Meran is na de hoofdstad Bozen, de grootste stad van Zuid-Tirol.

De stad bestond al in de Romeinse tijd als de militaire nederzetting Castrum Maiense.
Het in de Middeleeuwen ontstane dorp werd pas belangrijk na de opkomst van de graven van Tirol.
In 1317 kreeg Meran stadsrechten.

 
De mediterane sfeer is opvallend aanwezig in Meran.

 
Typisch voor Meran en geheel Zuid-Tirol is bijvoorbeeld een ''Ape''-driewielertje met Duitse opschriften.

Het casino springt natuurlijk het meest in het oog in het stadscentrum.

 
Het zijn vooral, de toch stevig uit de kluiten gewassen palmbomen die bijdragen tot de zuiderse indruk.

 
Niet zo ver van het casino is een heel mooie halfoverdekte galerij met prachtige schilderijen van Zuid-Tirol.

Eén van de pareltjes is dit schilderij van Bozen.

Opeens kwamen we het standbeeld van Sissi tegen.
Daarna belanden we aan de andere kant van het ''oude'' stadsdeel van Meran.

 
Aan deze kant van Meran staan er enkele reusachtige villa's, van de duidelijk beter begoede inwoners van Meran.

 
Nabij de villa's, en vlakbij het standbeeld van Sissi, startten wij de wandeling over de Tappeinerweg.

Het zicht op de toren van de parochiekerk werd enigzins ontsierd door het werk van, de ook hier, aanwezige grafittispuiters.

We wierpen hier vanaf de Pulverturm een blik op de stad Meran richting Vinschau.

In en rond Meran is er, in tegenstelling tot de dichtbij gelegen Vinschau,
veel wijnbouw en worden er slechts in mindere mate appels gekweekt.

Naar deze beroemde kuurarts werd het Tappeinerpad genoemd.
Hij werd in 1816 geboren in Laas.
Hij was naast een veelzijdige wetenschapper ook een erkentelijk toeristisch vakman.

  
Langs het pad pronkten er ook nogal wat cactussen, hoewel er geen grote overvloed aan soorten is.

Op een bepaald moment hadden we ineens een mooi uitzicht op het Schloss Tirol.

Door de hitte op een gemiddelde julinamiddag was het op de Tappeinerweg niet zo druk.

In de straten van Meran, was het wel gezellig druk.
De artiest, links in beeld, zal toch wel behoorlijk gezweet hebben.

Tegen de warme zuiderse zon bieden de arcades in de belangrijkste winkelstraten een welkome beschutting.

De plaatselijke culinaire specialiteiten zagen er aanlokkelijk uit.
Van de wat tegenvallende zomer 2005 was in Meran niet zo veel te merken,
wat voor deze muzikanten waarschijnlijk ook wel inspirerend werkte.

De typische Italiaanse groenten en fruitkraampjes dragen natuurlijk ook bij aan de zomerse sfeer.
Opvallend waren de vele gedroogde paddestoelen die te koop aangeboden werden.

 
Behalve de toren, is de parochiekerk vrij sober.

 
Langs de binnenkant van de kerk zijn er wel enkel fraaie glasramen te bewonderen.

  
Als men er oog voor heeft zijn er heel veel fraaie hoekjes in Meran te vinden.

  
De parkjes en tuinen zijn heel goed onderhouden in Meran.

  
De vele gelati-winkeltjes en kraampjes zijn een ware karakterbeproeving voor wie aan de lijn wil denken.

Vlakbij de Theaterbrücke is het de traditie, dat de dienstplichtige soldaten bij hun afzwaai,
de sleutels van hun kleerkast vastmaken aan deze afsluiting. Dit als herinnering aan hun legerdienst.

Wil je meer info over deze streek of andere, stel dan je vraag op het ALPENFORUM
------------------------------------------------------------------------